EN 926-2 روشهایي را براي طبقه بندي خصوصيات ايمني پاراگلايدر با توجه به مهارت خلبان شرح مي دهد. در هر تست پاراگلايدر با توجه به معيارهاي دقيق رفتاري به پنج رده A, B, C, D, F طبقهبندي ميشود. شرح اين دسته بندي به صورت زير است:
پاراگلايدرهای رده A
پاراگلايدرهايي با حداكثر ايمني وخصوصيات پروازي فوقالعاده بخشنده، كه درمقابل بهمريختگي و آشفتگي مقاومت خوبي دارند و براي تمامي خلبانها با هر سطح مهارت طراحی شده اند.
پاراگلايدرهای رده B
پاراگلايدرهايي با ايمني خوب و خصوصيات پروازي بخشنده، كه تا حدودي در مقابل بهمريختگي و آشفتگي مقاومت دارند. اين پاراگلايدرها نيز براي تمامي خلبانها با هر سطح مهارت طراحی شده اند.
پاراگلايدرهای رده C
پاراگلايدرهایي با ايمني متوسط كه ممكن است به خاطر آشفتگيهاي هوا (Turbulence) و خطاي خلبان عكسالعملهاي ديناميكي از خود نشان دهند. در اين حالت بازگشت به پرواز عادي(Recovery) به كنترل دقيق خلبان نياز دارد.
طراحي شده براي خلبانهایي که به تكنيكهاي اصلاحي(Recovery Technique) آشنا هستند و به صورت فعالانه و مداوم پرواز مي كنند و به شرايط پرواز با ايمني پايين آگاهي دارند.
پاراگلايدرهای رده D
پاراگلايدرهایي كه در شرايط آشفتگي هوا (Turbulence) و خطاهاي خلبان عكسالعملهاي بسيار شديد از خود نشان ميدهند و بازگشت به پرواز عادي نياز به مهارت و كنترل دقيق خلبان دارد.
طراحي شده براي خلبانهايي كه آشنايي كامل به خصوصيات بال خود و مهارت كافي در تكنيكهاي اصلاحي دارند(Recovery Technique) و به صورت مداوم پرواز ميكنند و داراي تجربه كافي در شرايط بحراني و آشفتگي هستند.
بالهای پاراگلايدر با رده بندی استاندارد EN در بين اغلب خلبانان در ايران به صورت زير متداول است:
کلاس 1 معادل A
کلاس 2-1 معادل B
کلاس 2 معادل C
کلاس 3-2 معادل D
با رده بندی فوق به سادگی می توان مشاهده کرد که هر خلبان پاراگلايدر بايد با توجه تعداد و ساعت پروازی خود بال پروازی مناسبی را انتخاب کند. عجله در خريد بال با رده بندی بالاتر نه تنها کمکی به رشد مهارتهای پروازی نمی کند بلکه می تواند اثر معکوس داشته باشد و حتی با افزايش ريسک پرواز از لذت آن بکاهد.
مطلب کاملی در مورد استاندارد EN و چگونگی انجام تستها و رده بنديها توسط آرش شمسیان هنرجوی باشگاه سیروس ترجمه شده است که می توانيد آنرا از وب سايت آموزشگاه سيروس فاتحان آسمان دريافت نماييد.