خريد و استفاده از تجهيزات پروازی مناسب مسئله مهمی است که با امنيت و رشد مهارتهای پروازی شما رابطه مستقيم دارد. يکی از مسائلی که ما در کلاسهای تئوری آموزشی خود به آن می پردازيم ارائه اطلاعات سودمندی در اين زمينه است.
در اينجا قصد داريم به طور خلاصه چند پارامتر مهم و تإثيرگذار را در انتخاب يک پاراگلايدر مناسب به شما ارائه دهيم.
1) هدف شما از پرواز چيست؟
اولين پارامتری که بايد در نظر داشته باشيد اين است که شما با چه هدفی خلبانی پاراگلايدر را انتخاب نموده ايد و قصد داريد در اين راه به کجا برويد. آيا صرفا قصد تفريح و ماجراجويي آخر هفته را داريد و يا می خواهيد با هدف شرکت در رقابتهای ورزشی اين رشته پرواز کنيد.
خلبانی که با قصد تفريح پرواز می کند و نمی تواند در طول هفته بيش از يکی دو روز را به اين کار اختصاص دهد بهتر است همواره ايمنی را انتخاب کند. تمام شرکتهای توليد کننده پاراگلايدر در دسته بنديهای خود بالهايي را برای اين منظور طراحی نموده و عرضه می نمايند. توجه داشته باشيد که برای شما بسيار خطرناک است اگر با بالی خارج از مهارت پروازيتان پرواز کنيد.
اما اگر قصد داريد به عنوان يک ورزشکار حرفه ای پاراگلايدر عمل کنيد هفته ای دو روز برای انجام تمريناتتان ممکن است کم باشد. آنهم با شرايط اقليمی و آب و هواي ايران که اغلب ممکن است همان آخر هفته نيز نتوانيد به اندازه کافی پرواز کنيد. پس دقت کنيد که استفاده از بالهای کلاس بالا و يا آکرو و مسابقه ای تنها در صورتی می تواند برای شما مفيد باشد که پله های آموزش را يکی پس از ديگری سپری نموده باشيد و وقت کافی برای پروازهايتان صرف کنيد.
2) توجه به استاندارد بال
در حال حاضر چند شرکت معتبر در جهان وجود دارند که بالهای جديد توليدی شرکتهای مختلف را توسط خلبانان آزمايشگر خود تست می کنند و به آن استاندارد می دهند. يکی از اين شرکتها EN می باشد که اغلب بالهای امروزی اين استاندارد را دارند. دسته بندی در EN به صورت C, B, A می باشد. (مطالعه مطلب کامل) استاندارد مذکور نشانه سطح ايمنی بال است. برخی اين استاندارد را با performance بال اشتباه می گيرند. ممکن است يک بال کلاس A از يک شرکت حتی performance بالاتری از بال کلاس B شرکت ديگری داشته باشد. اين نکته را در نظر داشته باشيد که بالاتربودن کلاس بال ملاکی بر برتری آن نيست. برای بررسی خصوصيات بال پارامترهای ديگری وجود دارد.
به هرحال يک هنرجوی مبتدی بهتر است حتما از ايمنی EN A استفاده کند. گاهی مربی شما ممکن است يک بال B به شما پيشنهاد نمايد. مطمئناً وی به خصوصيات پروازی آن بال اشناست و سطح مهارت شما را نيز می داند. در رابطه با اين موضوع حتما با افراد خبره و اهل فن مشورت کنيد و به حرفها و گمانه زنيهايي که اغلب در سايتهای پروازی و در بين خلبانان رايج است اکتفا ننماييد. بهترين مرجع مطالعه نظرات تست پايلوتهاست. اين اطلاعات را اغلب می توانيد از وب سايت www.para2000.info به دست آوريد. به دسته بنديهایی که خود شرکت سازنده نيز ارائه نموده است توجه کنيد. برای مثال در اين وب سايت ملاحظه می کنيد ما بالها به دسته های بالهای مبتدی، بالهای پيشرفته، بالهای حدفه ای و بالهای مسابقه ای طبقه بندی نموده ايم که اين طبقه بندی بر اساس اطلاعات خود شرکتهای سازنده انجام شده است.
3) به وزن خود در پرواز توجه کنيد.
وزن شما در پرواز چقدر است. وزن در پرواز به وزن شما و تمام تجهيزاتی اطلاق می شود که با شما به آسمان می رود. یعنی وزن خالص خلبان + وزن بال + وزن هارنس و چتر کمکی + وزن کلاه، بيسيم و ساير تجهيزات پروازی. اين وزن بايد حتماً در محدوره وزنی بال باشد. معمولا پيشنهاد می شود برای مناطق کم ارتفاع نسبت به سطح دريا در قسمت پايين رنج وزنی بال و برای مناطقی مانند بيشتر سايتهای مرکزی ايران مانند سايت گردنه رخ نزديک شهرکرد که ارتفاع زيادی از سطح دريا دارند بهتر است وزن در پرواز شما در قسمت بالای محدوده وزنی بال باشد. البته در اين مورد نيز بهتر است به اطلاعات شرکت سازنده مراجعه کنيد.
(به زودی اين مطلب کامل تر خواهد شد)