به نظر شما يک خلبان حرفه ای کيست؟

گاهي ما به كسي كه كاري را با مهارت زيادي انجام مي دهد كلمه حرفه اي اطلاق مي كنيم. در حالي كه بهتر است بگوييم فلاني در فلان مسئله مهارت دارد.

در ساير ورزشها اين لغت براي ما جا افتاده تر است. مثلا همه ما مي دانيم يك فوتباليست حرفه اي كيست. ممكن است يك فوتباليست حرفه اي در يك تيم رده پايين بازي كند و مهارت وي در بسياري از تكنيكهاي فوتبال ضعيف تر از بسياري از بازيكنان حرفه اي ديگر باشد. اما به حر حال او يك ورزشكار حرفه اي فوتبال است. او براي بازي كردن و شركت در مسابقات انگيزه اي متفاوت دارد. بسياري از ما فوتبال بازي مي كنيم ولي مگر چند ساعت در هفته مي توانيم به اين كار بپردازيم. اما يك فوتباليست حرفه اي بيشتر روزهاي هفته را به بازي فوتبال و يا ورزشها و بدن سازيهاي مرتبط به آن مشغول است. حالا بياييد اين موضوع را با ورزش پاراگلايدينگ مقايسه كنيم. براي اينكه در سطح حرفه اي پرواز كنيم نياز به وقت، هزينه و دانش زيادي داريم. بدون هر يك از اين پيشنيازها استفاده از تجهيزات پروازي كه براي اين نوع خلبانان طراحي شده و عرضه مي گردد مي تواند براي ما خطرآفرين باشد. متاسفانه هنوز پاراگلايدينگ در ايران جايگاه واقعي خود را پيدا نكرده است. در اينجا كاري نداريم كه اين امر ناشي از عملكرد نادرست خلبانان و مربيان است يا مسئولين ورزشي امر. به هرحال هنوز موضوع اسپانسرينگ اين رشته ورزشي در كشور جا افتاده نيست. مثلا كسي براي اينكه پرواز كند و در مسابقات شركت نمايد به استخدام جايي در نمي آيد. بنابراين ما كه مي خواهيم از پرواز لذت ببريم بايد هزينه زيادي از جيب خود بپردازيم. از طرفي اغلب ما نميتوانيم بيش از يك روز در هفته را براي پرواز وقت بگذاريم. بنابراين با خودمان صادق باشيم. اگر دوست داريم مانند خلبانان حرفه اي كه در سطح جهان پرواز مي كنند باشيم بايد ابتدا به شرايط حاكم بر ورزش آنان توجه كنيم. ببينيم آيا ما مي توانيم چنين شرايط محيطي و رواني را براي خودمان مهيا كنيم. كسي كه اين كار را براي ما نمي كند. اگر چنين است مي توانيم براي حرفه اي شدن اقدام كنيم.

موضوع دوم اين است كه پله هاي ترقي را يكي يكي و با صبر و حوصله پشت سر بگذاريم. صبر مهمترين فاكتور رواني  براي پيشرفت در پاراگلايدينگ است. پس با نگاه به ديگران و از روي چشم و هم چشمي و جوگير شدن اقدام به خريد تجهيزات حرفه اي نكنيم. هميشه در سطح خودمان پرواز كنيم و هدف اوليه ورزش را كه لذت بردن و سلامت جسم و روح و روان است را فراموش نكنيم.

(در آينده اين مطلب كاملتر خواهد شد)

همچنین بخوانید :