بهبود اعمال عصبی و روانی: تحقیقات و مطالعات طب ورزشی نشان میدهد دویدنهای منظم و راه پیمایی در كوهستان انتقال اكسیژن را از ششها به تمام نقاط تحتانی بدن تسهیل کرده و از اینرو به طور مؤثری بر روی عملكرد بینی اثر می گذارد.

افزایش بافت استخوانی به عقیده ارتوپدها: استخوان بندی انسان پیوسته تحت تاثیر عمل سلولهایی است كه بافت استخوانی می سازند یا تخریب می كنند. تنفس حاصل از دویدن یا كوه نوردی آرام و طولانی تحریكات لازم را به منظور حفظ رابطه موجود بین فرایندهای ساخت و تخریب بافت استخوانی ایجاد می كند به علاوه ترا كم بافت استخوانی افرادی كه حداقل 30 دقیقه می دوند یا راههای كوهستانی را به مدت چند ساعت آرام می پیمایند 30 تا 40 درصد بیشتر از افرادی است كه به ورزش های دست آسان نمی پردازند.

افزایش طول عمر: دكتر رالف پافنگر آلمانی می گوید كسانی كه در 80 سالگی به طور منظم به ورزش بپردازند می توانند انتظار حداقل انتظار 2 سال عمر مفید بیشتر از فردی كه گاه گاه ورزش می كند داشته باشد.

غلبه بر افسردگی : زمانه امروز، زمانه بیماری افسردگی است بخصوص در شهرهای بزرگ و پر جمعیت و بین آسمان خراشهای سر به فلك كشیده. یك تیم پزشكی برنامهای ورزشی در دانشگاه ویسكانسین آمریكا مدت 2 سال روشهای درمانی مختلفی را برای معالجه افسردگی افراد مورد تحقیق و بررسی قرار دادند. در نتیجه تنها درمانی كه صد در صد در چنین مواردی تاثیر داشت دویدن و كوه پیمایی آرام بود.

تمریناب عضله قلب: تجربه نشان داده است كه پزشكان برخی ناراحتی های قلبی را با راه پیمایی و كوه پیمایی آرام و سبك و دویدنهای آرام و طولانی مداوا كرده اند زیرا كه چنین برنامه های ورزشی كه به طور مداوم منظم انجام گیرد كار سیستم قلبی و عروقی را بهبود می بخشد و باعث قوی شدن عضلات و عروق قلب از نظر فیزیولوژیكی گردیده و به بهبود جریان خون به واسطه انقباضات بسیار نیرومندتر می انجامد. وقتی چنین فعالیتی صورت می گیرد میزان ضربان قلب به تدریج با ریتمی كه میتواند به مدت طولانی و بدون خستگی به كار ادامه دهد افزایش می یابد و پس از دویدنهای آرام و طولانی یک كوه پیمایی آرام و طولانی میزان ضربان قلب به سرعت به حالت اولیه بر می گردد و پزشكان معتقدند در چنین مواردی قلب با كارآیی فوق العاده باعث کاهش اثرات خستگی می گردد.

افزایش حجم ششها: به علت حجیم و بزرگ شدن ششها تعداد حركات تنفسی كاهش می یابد. به همین دلیل ششها در اثر بهبودی تبادل گاز و عضلات تنفسی كار كمتر را انجام می دهند زیرا كه به صورت طبیعی و عادی روی هم رفته كوه پیمایی آرام و دویدن های طولانی و نرم به طور قابل توجهی حجم ششها را افزایش می دهد

بهبود عمل گوارش: با راه پیمایی و دویدنهای طولانی و كوه پیمایی های حساب شده گوارش را آسان تر و اشتها را بیشتر می كند. به علاوه ناراحتیهای یبوستی در اثر این ورزش كه به طور منظم و دقیق انجام شده اتفاق نمی افتد.

همچنین بخوانید :